[ Pobierz całość w formacie PDF ]

obrońcy spalili machiny oblężnicze wroga  ogniem zrzucanym z wałów , a od
strony obozu Wieletów na wałach ustawili krzyże. Byli zapobiegliwi i zaradni,
zarówno zwycięstwa, jak i porażki przyjmowali spokojnie. Szturmy zostały
odparte. Wreszcie, po trzech tygodniach, po otrzymaniu wiadomości o złej
sytuacji w Niemczech, cesarz zdecydował się na zwinięcie oblężenia i dalszy
odwrót do Czech. Jednak nie był to przemarsz triumfalny.
W tym sławnym oblężeniu zaistniała Niemcza, jako trudna do zdobycia
twierdza. Wkrótce, w 1039 roku obroniła się przed wojskami Brzetysława
czeskiego idącymi na Polskę. Następnie przez Niemczę przewożone było ciało
św. Wojciecha w drodze z Gniezna do Pragi. Zostało złożone i uczczone
zgodnie z zasadami liturgii w kościele św. Wojciecha. Na co dzień miasto żyło
z obsługi szlaku handlowego z Czech przez Kłodzko do Wrocławia i dalej na
północ. Pełniło też funkcje administracyjne jako siedziba kasztelana. Obecnie w
Niemczy nie ma żadnych śladów wydarzeń sprzed tysiąca lat. Jedynie skalny
płaskowyż, na którym rozłożyło się miasto i rzeka Z
lęża przepływająca w
pobliżu pozostały niezmienione.
95
Plik od www.ebooks43.pl do osobistego uzytku dla: emiel77@wp.pl
VII. BOLESA
AW CHROBRY  OSTATNIE LATA (1019-1025)
Pokój z Rusią, bunt w Krakowie, nielegalna koronacja?
Wczesnym latem 1019 roku Bolesław Chrobry wyruszył z Kijowa i powrócił do
Polski. Wówczas Jarosław Mądry zaatakował z Nowogrodu, Z
więtopełk nie
zdołał go odeprzeć i zmuszony był opuścić swoją stolicę. Udał się do
Pieczyngów. Przy ich pomocy zebrał wojsko i rozpoczął walkę o tron kijowski.
Doszło do bitwy, którą jednak wygrał Jarosław. Z
więtopełk nie zginął w walce i
po raz kolejny musiał uciekać. Przyjechał do Polski, lecz jego teść Bolesław
Chrobry odmówił mu pomocy i nawiązał dobre stosunki z Jarosławem.
Z
więtopełk pojechał następnie do Czech i to jest ostatnia wiadomość, którą o
nim mamy. Może po prostu umarł. Wiemy, że jego żona, a córka polskiego
Bolesława zmarła przed 1025 rokiem. Od tej pory stosunki między Polską i
Rusią były poprawne. Jarosław nie atakował, miał zresztą dość kłopotów u
siebie. W latach 1023  1024 walczył o Kijów przeciwko swojemu bratu
Mścisławowi, księciu tmutarakańskiemu. Na to nałożyły się klęski głodu i
powstanie ludowe o charakterze antykościelnym w rejonie na wschód od
dzisiejszej Moskwy.
Również nasz Bolesław nie miał łatwego życia. W 1018 roku spłonęła
archikatedra w Gniez
nie i jej odbudowa na pewno dużo kosztowała. Oprócz
tego prowadzone były inne budowy. Zalicza się do nich rotundę i palatium w
Przemyślu, niedokończoną rotundę i palatium w Gieczu oraz niedokończony
kościół św. Gereona w Krakowie na Wawelu. W latach 1022  1023 doszło do
rozruchów. Ludzie poddani coraz większemu uciskowi ze strony księcia i
hierarchii kościelnej, a na dodatek w brutalny sposób przyuczani do nowej
wiary, zbuntowali się. Nie znamy żadnych szczegółów tych wydarzeń. Wybitny
kronikarz tych czasów, biskup merseburski Thietmar nie żył już od czterech lat
(zmarł w 1018 roku). Do naszych czasów nie dochowały się inne równie
obszerne kroniki, a może ich po prostu nie było? To, co wiemy, zostało nam
podane w kronikach póz
niejszych (np. Gall Anonim) oraz w zapiskach
prowadzonych w klasztorach. Wygląda na to, że książę Bolesław zdusił
powstanie, bo rządził krajem nadal, aż do swojej śmierci, która nastąpiła 17
czerwca 1025 roku. Wydaje się jednak, że ciężki los czekał tych uczestników
rebelii, którzy dostali się w ręce jego żołnierzy.
Chrobry cieszył się dużym szacunkiem w kraju i za granicą. Nawet jego
nieprzyjaciele czuli przed nim respekt, bo był wspaniałym wojownikiem. Był
godny korony królewskiej, lecz cesarz Henryk II nie chciał się zgodzić na
koronację. Podobno uwięził posłów, których polski władca wysłał w tej sprawie
96
Plik od www.ebooks43.pl do osobistego uzytku dla: emiel77@wp.pl
do papieża. Mógł też rozpocząć nową wojnę. Chrobry wolał go wziąć na
przeżycie.
W lecie 1024 roku zmarli prawie jednocześnie cesarz Henryk II i
współpracujący z nim papież Benedykt VIII  następca sławnego Sylwestra II
związanego z cesarzem Ottonem III. W Niemczech po jakimś czasie wybrano
Konrada II. W Rzymie na tronie papieskim zasiadł Jan XIX, rodzony brat
Benedykta VIII. Jednoczesna zmiana panujących w Niemczech i w Rzymie
spowodowała rozprzężenie polityczne w Europie. To właśnie wykorzystał
Bolesław. Zebrał swoich biskupów na naradę i podjęli stosowne decyzje. W
rezultacie na Wielkanoc 1025 roku arcybiskup gniez
nieński koronował go na
króla Polski.
Koronacja miała ogromne znaczenie zarówno dla panującego, jak i dla całego
państwa. Przede wszystkim wywyższała Bolesława Chrobrego ponad resztę
obywateli, nawet tych najbogatszych i najpotężniejszych. Uważano, że władza
króla pochodzi od Boga i ludzie nie mogą mu tej władzy odebrać (bywało
różnie). Wzrosła też ranga Bolesława w Europie. Mówiąc dzisiejszym językiem
wszedł do najwyższej ligi władców. Większe znaczenie mieli tylko cesarze i
papież. Dla państwa polskiego koronacja miała to znaczenie, że powstała idea
królestwa  jednego, niepodzielnego i niezależnego od innych państw. Ta idea
towarzyszyła Polakom przez wieki, pozwoliła im przetrwać różne trudności i
zbudować wspaniałą kulturę, stanowiącą obecnie przedmiot ich dumy.
Można zaryzykować twierdzenie, że Bolesław Chrobry śmiałymi posunięciami
nakreślił podstawowe pryncypia naszej dalszej historii. Własna organizacja
kościelna, silnie związana ze świecką władzą, własny patron królestwa, zaciekła
walka o niezależność państwową, kult dzielności w walce i działaniu, korona
królewska. Jego poddani płacili za to śmiercią, ubóstwem, poniewierką,
cierpieniem i strachem  jesteśmy ich dłużnikami.
W Niemczech koronację Bolesława Chrobrego przyjęto negatywnie. Trudno się [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

kajaszek.htw.pl